نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

درگیری با نفْس تو را دچار وضعیت مضحکی میکند. مبارزه با نفْس، نوعی دل  مشغول بودنِ به نفْس است.

ترکِ دنیا، معطوف ساختنِ توجه به دنیاست. لازم نیست دنیا را ترک کنی. دنیا را زندگی کن. اما ناظر دنیا باش نه برده‌ی دنیا. دو چشمِ تماشاگر باش نه یک کاسه‌ی آلوده‌ی حرص. از دنیا نصیب ببر اما نصیبِ دنیا نشو.

نترس.

فقط هوشیار باش.

بیدار باش.

شاهد باش.

همین و بس.

کتاب"وحدت  عارفانه" نوشته "مسیحا برزگر"

 امام کاظم علیه السّلام فرمودند: اِنَّ اَبدانَکُم لَیسَ لَها ثَمَنٌ اِلَّا الجَنَّهٌ، فَلا تَبیعُوها بِغَیرِها؛

تحف العقول، ص389

تیتر: حافظ

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی 

که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

 من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

 که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی